Rejon siewierny (ros Северный район) – rejon będący jednostką podziału administracyjnego rosyjskiego obwodu nowosybirskiego. Jest to największy, a jednocześnie najsłabiej zaludniony rejon obwodu.
Archiwa państwowe datują pierwsze ślady rosyjskiego osadnictwa na terenie dzisiejszego rejonu siewiernego na rok 1658, gdy powstaje tu jedna z pierwszych osad kolonizatorów z zachodnich rubieży kraju. Sama wieś Siewiernoje, która jest centrum administracyjnym regionu powstała w 1727 roku. Od 1804 roku tereny te podlegają jurysdykcji władzom tomskiej guberni. W XIX wieku zaczyna się napływ ludności z centralnych obszarów Imperium Rosyjskiego, trwają akcje kolonizacyjne, tym samym wzrasta populacja. Tereny te mają pewne znaczenie handlowe, odwiedzają je kupcy z Tomska, a sama ludność trudni się głównie rolnictwem i hodowlą. Było to także miejsce zesłań dla przestępców o charakterze politycznym. W okresie rosyjskiej wojny domowej zajęty przez wojska Białych wiernych rządowi na którego czele stał admirał Aleksandr Kołczak, a następnie przechodzi w ręce bolszewików. Od 1921 roku ziemie te wchodzą pod zarząd dzisiejszego rejonu kujbyszewskiego. W 1926 roku na tych terenach istniało 96 osiedli różnego typu, w skład których wchodziło 4137 gospodarstw domowych, zamieszkiwanych przez 20 804 ludzi. W 1928 i 1930 roku tereny te przechodzą przez serię reform administracyjnych. Ostatecznie rejon siewierny zostaje ustanowiony 7 czerwca 1933 roku. W 1936 roku składał się on z 18 sielsowietów, a na jego terytorium żyło 30 300 ludzi. W latach trzydziestych XX wieku przechodzi przez program forsownej stalinowskiej kolektywizacji. W wyniku kolejnych przekształceń administracyjnych i zmian granic, w 1941 roku rejon siewierny liczy 20 693 dusz, z czego liczba mężczyzn wyniosła 9419, a liczba kobiet 11 274. W czasie wielkiej wojny ojczyźnianej na front wyruszyło łącznie 6000 mieszkańców rejonu, a ich nazwiska wypisane są w specjalnej księdze pamięci. Trzech mieszkańców otrzymało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Po wojnie następuje powolna odbudowa gospodarki i przestawianie jej z trybu wojennego na pokojowy. W 1946 roku rejon siewierny wygrywa jeden z obwodowych konkursów o przodownictwo pracy socjalistycznej. Za swój wysiłek mieszkańcy otrzymali 50 tysięcy rubli oraz nagrody rzeczowe o wartości 156 tysięcy rubli.
